Door een dalletje en dan de berg weer op.
Zo gaat dat in de wedstrijdzeilerij. De kans is altijd aanwezig dat je een keer de grindbak in vaart en daarmee een slechte dag hebt. Dan steek je zeker de koppen bij elkaar en evalueer je met de ploeg waar oorzaken en verbeteringen zitten en hou je de kopjes fris omdat we nog maar twee wedstrijden onderweg zijn. De aftrek met een 15e plek hebben we binnen dus daar hoeft geen stress meer over te zijn. De B-klasse wordt vanzelfsprekend ook weer scherper gezeild door anderen.
Sloten had stevige wind in de voorspelling zonder veel draaiing en dat kwam ook uit. We hadden het schip erop klaargemaakt en alles ook voor de zekerheid nagelopen. Toen wij met een kleine vertraging ons mochten voorbereiden op onze start was het een stevige windkracht vier. Voor Gerrit, die zijn rechterhand in het gips had was dat een uitdaging, maar was ook afgesproken dat de adviseur als zijn stuurautomaat inzetbaar zou zijn. Voor de start hadden we weer slechts 5 minuten en was het plan opgemaakt om van achteren de pin zijde vol gang te pakken. Helaas ging die niet op omdat er een schip (namen noemen we niet) wat dommig volg gang over stuurboord tussen de schepen door kwam stomen. Wij moesten wel uitwijken om aanvaring te voorkomen en verloren daarmee ons plan. Overstag dus en weer naar boven de lijn haalbaar maken. Op het moment dat het dichtstbijzijnde schip boven ons naar bakboord draaide en dus voorrang had, moesten wij feitelijk ook de draai maken en de schepen onder ons mee draaien - de doorgeef regel. Helaas ging het schip onder ons (namen noemen we niet) niet vlot. Wij kwamen dus dood in de wind te liggen en zij draaiden vervolgens wel vlot. Te vlot zo bleek later.... (prijsvraag!) De grindbak lachte ons weer toe, want de start is een kritiek dingetje.
Op 30-40 sec dus direct weg van de grindbak. Terug naar stuurboord en van nul naar maximaal halve wind achter de schepen langs richting startschip en daar de Gerrit de Vries als een kogel iets later uit de lijn gelanceerd. De stuurboord slag in. Voor ons Ulbe Zwaga die ook de gribus ontweek en Ulbe later toch 1e! Van stuurboord naar bakboord om de boei in twee lange slagen te halen en opzettelijk een ander schip eerst onder ons laten draaien als "stootblok" om mogelijke stuurboord schepen op te vangen. Dat deden ze netjes! En wij door! 7e om de boei, op de kont van de twee schepen en ons schip liep als een trein. Wat positioneringswerk en bij de boei winnen we plek. In de kruisrakken daarna winnen we nog een plek en daarmee waren de kaarten wel geschud. Plek vasthouden en kijken of er nog een kansje zou komen. 6e over de finish, maar de Ut'e Striid was te vroeg gestart (prijsvraag gesloten en geen discussie mogelijk met de jury!). De 6e plek werd dus al een 5e en er schijnt voor ons nog een schip te zijn met een protest. Zou nog een mooie meevaller kunnen worden.
Zo zien we maar weer, 1 dode vogel maakt nog geen depressie. We zitten er weer lekker bij en zien de trend alleen maar weer opwaarts. Wat natuurlijk wel de volgende uitdaging is voor het team, want het succes komt je niet vanzelf aanvliegen, of hangt je vanzelfsprekend aan de kont.
Het hele team zat met deze stevige wind prima in de focus en hield in alle rust het schip prima op gang.
Adviseur Skûtsje Gerrit de Vries,
Gijs Vlas
Reactie plaatsen
Reacties