Hoe het allemaal begon
Skûtsje Gerrit de Vries ons Familieschip met een bijzondere historie. Het begint allemaal in 1906 waar Arjen Beenes Vaartjes uit Munnekeburen de opdracht gaf aan Gerrit en Jan Berends Barkmeijer in Sneek om een skûtsje te bouwen. De werf stond echter te koop en werd verkocht aan Minne Molles van der Werf. Het skûtsje was nog maar half klaar en werd afgebouwd door Van der Werf. Het schip werd geregistreerd onder het nummer [S 728 N] en kreeg de naam ‘De Goede Verwachting’.
Hoewel het schip formeel op naam van de familie Vaartjes bleef, eerst Arjen Beenes en later diens zoon Beene Arjens, was het schip in gebruik bij de familie De Vries in Sneek. De oude Johannes de Vries, grootvader van de huidige eigenaar Johannes de Vries junior, was er vrachtschipper op, maar had het geld niet om het schip op eigen naam bij het kadaster aan te melden. Ook zijn zoon Gerrit de Vries, grootvader van de huidige schipper Gerrit junior, woonde en werkte enige jaren met zijn vrouw op het skûtsje, dat inmiddels de naam ‘Welvaart’ droeg.
In 1955 kwam het schip definitief weer bij Beene Vaartjes terecht, die het drie jaar later met
ruim drie meter verlengde naar 18,96 meter. In 1970 besloot Vaartjes op het schip te gaan wonen en liet er daarom een grote opbouw op plaatsen. Nog geen twee jaar later verkoopt hij de ‘Welvaart’ aan een Van Beek in Breda, die het lange tijd naast zijn machinefabriek in Drimmelen laat liggen. Zijn oorspronkelijke plan was om er een luxe jacht van te maken, maar de verbouwing werd nooit afgerond.
In 1980 komt de huidige Johannes de Vries bij toeval het schip op het spoor. Voor hem nog altijd het schip van zijn vader en grootvader. De oude Gerrit de Vries leeft nog en wil het skûtsje graag nog eens in de wedstrijd zien. Johannes bouwt het schip om van jacht naar wedstrijdschip en noemt het naar zijn vader: ‘Gerrit de Vries’. In 1985 verschijnt hij voor het eerst aan de start in de IFKS. Vader Gerrit is dan al overleden. Johannes de Vries wordt direct derde in de B-klasse, achter Hidzer Meeter en Lolle Schakel. Er volgt promotie naar de A-klasse, maar daarin wordt De Vries in 1986 kansloos laatste. In 1987 volgt opnieuw promotie naar de A-klasse, na een uitstekende tweede plaats achter de ‘Jonge Jasper’ van Sieb Meijer. In de jaren daarna handhaaft het skûtsje zich vrij eenvoudig in de A-Groot, met als beste prestatie de zevende plaats in 1991. Het schip wordt in 1995 nog eenmaal onder handen genomen en verlengd tot de huidige 20,02 meter, maar een definitieve doorbraak komt er niet.
In 2003 heeft Johannes de Vries er genoeg van. De ‘Gerrit de Vries’ ligt drie jaar zo goed als stil en verschijnt niet meer in de wedstrijden. Tot in 2007 ineens het bloed weer kruipt waar het niet gaan kan. Hij komt terug in de C-klasse en promoveert direct weer naar de B’s. In 2013 geeft hij het helmhout over aan zijn zoon Gerrit de Vries.
De heren zouden graag nog eens promoveren met hun skûtsje, maar het valt niet mee. In 2014 was er het onverkwikkelijke akkefietje over de breedte van het schip. In het register in het boek ‘Van Ambulant tot Zwaluw’ stond de ‘Gerrit de Vries’ met een breedte van 3,50m vermeld, waar het 3,58m had moeten zijn, zoals ook het meetboekje laat zien. De scheepsmeting door de IFKS gaf echter een breedte van 3,61m en als het aan de Commissie-Generaal had gelegen, was het skûtsje uitgesloten van deelname. Johannes de Vries liet het er niet bij zitten en er dreigde zelfs een rechtszaak. Uiteindelijk werd besloten tot een hermeting in het bijzijn van de IFKS-bestuursleden. De ‘Gerrit de Vries’ werd alsnog goedgekeurd.
2019/2020: Het schip, is snel. Heeft nu de juiste bemanning en sponsors om mee te doen in de top.
Skûtsje: Gerrit de Vries
Thuishaven: Sneek
Schipper: Gerrit de Vries
Bouwjaar: 1906
Werf: Gerrit en Jan Berends Barkmeijer (t/m juni 1906) in Sneek